Przede wszystkim dla efektu wizualnego. Dostępne powszechnie na rynku zestawy dystansów pozwalają poszerzyć rozstaw kół w obrębie danej osi o 10 do 60 milimetrów. Szerzej rozstawione koła szczelniej wypełniają nadkola pojazdu, poprzez co auto nabiera bardziej agresywnego, dynamicznego charakteru. Tuleje dystansowe są również użyteczne w przypadku montażu akcesoryjnych felg, o innym offsecie (ET) niż przewidział producent samochodu. Niektórzy kierowcy twierdzą, że montaż dystansów czyni pracę układu zawieszenia „sztywniejszą” oraz poprawia precyzję prowadzenia na szybko pokonywanych łukach. 

Jakie są konsekwencje montażu dystansów?

Zgodnie z polskimi przepisami homologacyjnymi oraz przepisami dotyczącymi Warunków technicznych i badań pojazdów koło (opona wraz z obręczą koła) nie może wystawać poza obrys pojazdu (błotnik). Przy montażu zbyt szerokich dystansów bardzo łatwo przekroczyć tę granicę, dlatego wybór konkretnego modelu tulei dystansowych powinien być okupiony dokładnymi pomiarami. W przypadku niedostosowania się do ww. przepisów diagnosta na Stacji Kontroli Pojazdów z pewnością nie przedłuży ważności obowiązkowego badania technicznego, a każda kontrola policyjna może skończyć się zatrzymaniem dowodu rejestracyjnego.

Przy produkcji dystansów korzysta się z nowoczesnych materiałów o niskiej masie i wysokich parametrach wytrzymałościowych, jednak należy mieć na uwadze, że nawet lekkie dystanse kół zwiększają masę nieresorowaną pojazdu. Zmiana rozstawu kół oraz masy przekształcają układ sił dynamicznych i statycznych w zawieszeniu, przez co może dochodzić do szybszego zużycia łożysk kół, a także elementów podatnych zawieszenia: tulei wahaczy, sworzni czy łączników.

Typy dystansów

Producenci wdrożyli do produkcji wiele typów dystansów, o różnej konstrukcji, grubości i systemie mocowania. Typ dystansu zależy przede wszystkim od sposobu mocowania felgi do piasty koła. We współczesnych samochodach spotyka się dwa rodzaje mocowań: przy użyciu śrub mocujących oraz przy użyciu nakrętek przykręcanych do szpilek. Istnieją rozwiązania dystansów, które umożliwiają konwersję pomiędzy tymi dwoma typami mocowania. 

Dystanse przelotowe bez kołnierza centrującego Dystanse przelotowe z kołnierzem centrującym Dystanse przykręcane do felgi
Dystanse przelotowe bez kołnierza centrującego Dystanse przelotowe z kołnierzem centrującym Dystanse przykręcane do felgi

Inny typ klasyfikacji wywodzi się pośrednio z grubości dystansów i sposobu centrowania osi koła:

  • Dystanse przelotowe bez kołnierza centrującego – najprostsze z dystansów o ograniczonej do 5-6 milimetrów grubości. Podczas montażu felgi korzysta się z kołnierza centrującego piasty, gdyż nie zostaje on w pełni zasłonięty przez dystans; 
  • Dystanse przelotowe z kołnierzem centrującym – w odróżnieniu od ww. typu zawiera własny kołnierz centrujący. Taki dystans montuje się przy pomocy wydłużonych śrub, bądź szpilek. Maksymalna grubość takiego dystansu to 20 milimetrów; 
  • Dystanse przykręcane do felgi – rozwiązanie najtrwalsze, najbardziej solidne, pozwalające uzyskać największe poszerzenia, ale także najdroższe. W takim przypadku dystans przykręcany jest najpierw do piasty, a dopiero potem do dystansu przykręcana jest obręcz koła. Taka konstrukcja umożliwia zmianę rozstawu elementów mocujących np. z 4x100 na 5x100.

Śruby i nakrętki do montażu obręczy kół posiadają stożkową lub sferyczną powierzchnię przylegania. Warto pamiętać, że zadanie połączenia gwintowanego nie sprowadza się wyłącznie do ustalenia mocowania – zwoje gwintu przenoszą także obciążenia, dlatego przy zastosowaniu dystansów gwint powinien być odpowiednio dłuższy, aby sprostać przenoszonym siłom.

Sposób montażu

Montaż dystansów jest niezwykle prosty i poradzi z nim sobie każdy mechanik-amator, choć warto tę czynność zlecić profesjonalnemu warsztatowi. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to, aby powierzchnia piasty idealnie przylegała do powierzchni bocznej dystansu. Efekt ten można uzyskać poprzez dokładne oczyszczenie płaszczyzny styku piasty i dystansu, a także pomiar bicia osiowego. Przed montażem dystansów warto sprawdzić kondycję wszystkich elementów zawieszenia, a także jego geometrię.